Ugandan office lunch...
Deze week geen recept met zelfgemaakt eten maar een klein
overzichtje van wat ik zoal eet als ik in Uganda ben. Maandag nam ik mijn
camera mee in het ‘bedrijfsrestaurant’ van Save the Children waar ik nu werk,
ik werd nogal vreemd aangekeken dus de onderste foto van gisteren heb ik snel
met mijn telefoon gemaakt. Het restaurant is eigenlijk gewoon een houten afdak
buiten waar een paar tafels onder staan en waar elke dag eten gemaakt en
geserveerd wordt. Meer is er ook niet nodig hier, het is toch bijna altijd warm
genoeg om buiten te zitten. Een menu is ook niet nodig want het eten is elke
dag min of meer hetzefde. Dat vindt niemand erg want een Oegandees kan niet
zonder zijn dagelijkse portie matoke en rijst.
Wat is er nu allemaal op mijn bord te zien?
- Ugali, een witte maispap. Het wordt gemaakt door water te koken en er dan maismeel doorheen te gooien en te roeren tot het een stevige dikke pap is waar je met je hand balletjes van kan maken om die als soort lepel te gebruiken. Het is best goed te eten, maar eigenlijk vrij smaakloos, een prima vuller.
- Matoke, groene bananen worden geschild en in een pan die bedekt is met bananenbladeren gestoomd tot het een zachte gele pap is. Het smaakt een beetje zurig en is nogal zwaar. Aan het begin van de week vind ik het altijd heerlijk maar aan het einde van de week kan ik het niet meer zien. Onmisbaar voor elke Oegandese maaltijd.
- Cabbage. Ik moet altijd lachen om de enorme hoeveelheid groenten die je hier krijgt bij een maaltijd (niet). Heel veel kolhydraten, een paar stukjes vlees, en als je geluk hebt een klein lepeltje vol met groenten. De Oegandese kool wordt wel heel erg lekker klaargemaakt en ik bedel dan ook altijd om een extra lepel vol.
- Nyama. Nyama is een soort van verzamelnaam voor allerlei soorten vlees. Ik denk dat dit rundvlees was. Vlees wordt meestal in een soort soep klaargemaakt die je dan over de rest van je eten gegoten krijgt. Vlees wordt hier niet lang uitgehangen voor het gebruikt wordt en om deze reden is het meestal taaier dan kauwgom. Het smaakt meestal wel lekker, het is gewoon een beetje moeilijk weg te krijgen.
- Rijst met ‘soep-saus’. Ook onmisbaar voor een geode maaltijd hier.
- Sukuma Wiki, een heel goedkope bladgroente. In Shahili betekend het ‘duwt je door de week’. Die naam heft het gekregen omdat het zo goedkoop is dat het je door zware tijden heen helpt. Het smaakt een beetje zoals spinazie.
- G-nut saus. (G(round)nut) Dit is het Oegandese antwoord op Nederlandse satesaus. Omdat het roze is duurde het een tijdje voor ik het door had.
Zoals je ziet zijn het vooral heel veel koolhydraten. Het is
niet zo dat ik een dieet-freak ben maar met al die koolhydraten ligt het eten
zwaar op de maag en na de lunch heb ik altijd een slaperig dipje. Toen ik met
het team van hier aan het begin van het jaar op een conferentie in Johannesburg
was heb ik erg om ze gelachen. Zij vonden het lunchbuffet, met salads en
broodjes namelijk helemaal niets, ‘allemaal snacks’ zeiden ze. Het is dus maar
net wat je gewend bent…
