Ruth, you will be missed....

Vorige week schreef ik dat Ruth, mijn vriendin uit Kenia, ziek was. Zaterdag kreeg ik het verdrietige nieuws dat de Here haar heeft thuisgehaald. Het is moeilijk te begrijpen, de laatste keer dat ik haar zag droomden we over de toekomst, over hoe ze zich zou inzetten in de sloppenwijken om kinderen een kans te geven die normaal geen kans zouden hebben. Ik raakte weer onder de indruk van haar gedrevenheid, en liefde voor de mensen om haar heen. En nu is ze er niet meer. 

Uiteraard zijn mijn gedachten de afgelopen dagen veel in Kenia geweest, en ik realiseer me dat ze in heel veel van mijn herinneringen in Kenia een grote rol speelt. We hebben zo veel samen gedaan. Bijna alle Luo-woorden die ik ken heb ik van haar geleerd. Ze heeft me geleerd hoe je een kip moet slachten en hoe je een vis van net-tot-pan krijgt. Ze heeft me vele malen vertaald als ik in kerken en scholen over seksualiteit en het lichaam sprak, wat helemaal niet gemakkelijk was voor haar omdat heel veel van de woorden die ik zei alleen maar als scheldwoord gebruikt worden in Dholuo. Op de bovenste foto zie je hoe we samen Obama's grootmoeder bezochten, nog voordat Obama president was. Ze was vaak net zo nieuwsgierig als ik en samen hebben we een intigerende sekte bezocht (lees daarover meer in deze blog).  De herinneringen blijven komen, en ik koester ze. 

Ruth was een inspirerende, intelligente, vrolijke, eigenwijze vriendin en ik zal haar ontzettend missen.  Gelukkig kan ik, kunnen haar andere vrienden en haar familie ons verdriet aan de voeten van onze Hemelse Vader leggen. Hij zorgt, Hij heeft een plan! En ik ben er vast van overtuigd dat Ruth haar leven, maar ook haar sterven een plekje hebben in dat plan...