Cijfers liegen niet....

Soms lees of hoor je dingen die je liever niet wilt horen. Omdat het in contradictie lijkt te zijn met de normen waar je in geloofd. Omdat je weet dat het waar is, omdat cijfers niet liegen. E n omdat je weet dat de waarheid en de oplossing niet zo zwart-wit en eenvoudig zijn als je zou willen. Met mijn werk wordt ik vaak gedwongen tot nadenken. Leer ik op een harde manier dat de feiten soms hard zijn, en de oplossing moeilijk. Ik heb al vaker blogs geschreven waarin ik kritisch keek naar abortus. Blogs waarin ik mezelf vragen stelde en waar ik me afvroeg wat een oplossing zou kunnen zijn.

Onlangs heb ik een documentaire gezien die me weer dwong tot nadenken. Die me weer liet zien dat het wreed is om vrouwen simpelweg bij een abortus weg te houden maar dat je naar het onderliggende probleem moet kijken en de vrouwen moet opvangen voor ze überhaupt zwanger worden. Freakonomics is een documentaire naar aanleiding van een boek van een econoom en een journalist die samen proberen de wereld uit te leggen aan de hand van cijfers. De hele documentaire is een aanrader die je leert de wereld kritisch te bekijken maar er was een deel dat mij in het bijzonder aansprak. Eind jaren 80 was er in de VS een enorm probleem met criminaliteit. Geweld, moord en overvallen kwamen steeds vaker voor en mensen begonnen te vrezen voor de toekomst. Tot in het begin van de jaren 90 er ineens een significante vermindering van de criminaliteit was. Uiteraard claimden politieofficieren, presidenten en andere gezagsvoerders dat het te danken was aan hun uitstekende anticriminaliteitsbeleid met een hardere aanpak, hogere straffen en meer politie. In 2001 werd echter een paper gepubliceerd door Steven Levitt en John Donohue van de University of Yale dat zei dat de eerder genoemde redenen wel een invloed gehad hebben maar dat hun onderzoek had uitgewezen dat 50% van de vermindering te danken was aan een gebeurtenis veel eerder. Roe v. Wade, een rechtszaak die plaatsvond in 1973 was een grote stap in de legalisering van abortus in de Verenigde Staten. Ongeveer 18 jaar nadat abortus legaal gemaakt werd begon de frequentie van criminaliteit te dalen. De 5 staten die abortus al legaal maakten in 1970 hadden eerder een vermindering van hun criminaliteitscijfer dan de rest van het land. Staten met een hoog abortuscijfer in de jaren ’70 en ’80 toonden en grotere vermindering van de criminaliteit dan de staten waar abortus moeilijk te krijgen was. Het aantal oudere criminelen bleef hetzelfde maar er kwamen minder jonge criminelen bij. De cijfers lieten zien dat criminaliteit daalt als er minder ongewenste kinderen geboren worden.

Wat moet je met zulke cijfers als je hart je zegt dat abortus geen oplossing is? Ze negeren? Zeggen dat het onzin is en keihard doorgaan met je antiabortus demonstraties? Kritiek geven op het onderzoek om het maar niet te hoeven accepteren. Dat is op een kinderachtige manier je ogen sluiten voor de waarheid. Ik denk dat deze cijfers ons wel degelijk iets kunnen leren. Er zouden geen ongewenste kinderen moeten zijn. Want ongewenste kinderen hebben meestal geen gelukkige jeugd, komen vaker uit gebroken families en hebben een veel grotere kans om in de criminaliteit terecht te komen. Moeders die kiezen voor een abortus doen dat meestal niet uit egoïsme maar omdat ze het beste voor het kindje willen en voelen dat ze dat op dit moment niet kunnen geven. Als je deze vrouwen echt wilt helpen die je dat niet door bij een abortuskliniek te zwaaien met een foto van een foetus. Zeggen dat een foetus al een unieke vingerafdruk heeft is geen boodschap voor een vrouw in wanhoop. Ze heeft een ongewenste zwangerschap en dat is haar probleem. Maar ongewenste kinderen moeten niet geaborteerd worden, ongewenste kinderen zouden niet verwekt moeten worden. Dus dat is de eerste stap. Meer aandacht voor preventie, jonge meiden laten weten dat ze het recht hebben om nee te zeggen. En de tweede stap is om te zorgen dat ongewenste kinderen gewenst worden. Jonge meiden, vrouwen die te maken hebben met een ongewenste zwangerschap een veilige plek geven, een plek waar ze zwanger mogen zijn. Waar ze vaardigheden leren die hun zal helpen om een goede moeder te zijn. Waar ze leren om van hun kindje, maar vooral om van zichzelf te houden.

Cijfers liegen niet, en de oplossing is niet gemakkelijk. De situatie in Zuid Afrika is, denk ik, nog veel complexer dan in de VS en de aanleiding van criminaliteit ligt ook diep geworteld in het grote verschil tussen arm en rijk. Maar toch, ik geloof dat de belangrijkste les die we kunnen leren van de cijfers is dat ongewenste kinderen niet zouden mogen bestaan, en dat we gemotiveerd moeten werken aan een oplossing!