Glimmend glazuur op een rotte cake...

‘Ze zien alleen het glimmende glazuur, de kers op de taart. Dat de cake die eronder zit vol schimmel is willen ze niet weten. ‘ In armere buurten zijn het vooral de gangsters en de bendeleden die rondrijden in mooie auto’s. Ze hebben een mond vol gouden tanden en een nog grotere hoeveelheid goud om hun nek. Daarnaast hebben ze aan iedere arm een mooi meisje en staan de vrouwen in de rij om met hen gezien te worden. Met een lijf vol tatoeages zijn het ‘echte mannen’. Daarbij vergeleken lijken de mannen die eerlijk proberen te werken maar losers, ze hebben geen geld om een auto te kopen en kunnen amper hun gezin onderhouden.

Toen ik begon te werken in de school waar we les geven, gaf de school aan dat een van de grootste problemen binnen de school het ‘gangsterism’ is. Lid zijn van een bende, een geheim genootschap met zijn eigen taal, gebruiken en ingangsrituelen, een broederschap dat je beschermt tegen de rest.. Het lijkt mooi en het heeft iets aantrekkelijks voor veel jongens. Het boek waarin de jongens hun handtekening zetten als bewijs dat ze in onze klas aanwezig zijn is het bewijs. Bij sommige van de namen staat een 28 en was een gesloten oogje getekend. Een klein symbool voor een van de meest gevreesde bendes in Zuid Afrika. Ergens in de vorige eeuw was een man ‘Po’ die vond dat de zwarte bevolking van Zuid Afrika onrechtvaardig behandeld werd. Hij verzamelde een groep van 15 jongeren om hem heen en samen gingen ze uit om te stelen en te roven. Om het voor de politie moeilijk te maken om ze te vinden waren er 8 mannen die altijd overdag ‘werkten’, en 7 die altijd ’s nachts ‘werkten’. Po gaf ze regels waar ze zich aan moesten houden. De 8 mannen kregen de regels op een ossenhuid, de 7 mannen kregen het op een steen. De groep van 7 mannen liet de steen echter vallen en hij brak in tweeën. De ene helft viel in de rivier en daardoor hadden ze nog maar de helft van de regels over. Op een dag vond de leider van de groep van 7 de leider van de groep van 8 terwijl hij gemeenschap had met een van de jongens van de groep van 7. Volgens de leider van 8 was het geoorloofd volgens de regels terwijl de groep van 7 zei dat de anderen die regel zelf verzonnen hadden. Ze konden echter niets bewijzen aangezien ze de helft van de regels kwijt waren. Een enorm gevecht brak uit en de groep besloot om te splitsen in de 27-gang en de 28-gang. (De 2 kwam waarschijnlijk in gebruik als verwijzing naar de twee leiders.) Na een tijd waren de twee bendes allebei in de gevangenis. Daar was ook een groep van 6 mannen die opgesloten waren vanwege smokkelen en gokken. De 28-gang wild de groep van 6 mannen seksueel misbruiken. De 27-gang kwam hiertegen in opstand omdat ze de 6 mannen wilden beschermen. Na veel onderhandelingen kwamen ze overeen dat de groep van 6 de 26-gang genoemd zou worden. De verschillende groepen begonnen een ingewikkeld rangen en standen stelsel en toen enkele van de gangleden overgeplaatst werden naar andere gevangenissen begonnen ze de daar hetzelfde systeem. Tegenwoordig zijn de bendes in alle gevangenissen, maar ook buiten de gevangenissen actief. Het feit dat ze een eigen taal en manier van communiceren hebben maakt dat ze ontzettend gevaarlijk en moeilijk te onderscheppen zijn. De gangs werken samen tegen de ‘eerlijke wereld’ maar hebben onderling veel gevechten. Over het algemeen is de 28-gang de superieure gang maar soms worden de andere bendes door onderlinge oorlogen plaatselijk de leidende bende. Om lid te kunnen worden van de gang moet je je dapperheid tonen. Soms hoef je ‘alleen maar’ iemand in elkaar te slaan maar vaker moet je iemand vermoorden. Liefst een politieagent of een cipier in de gevangenis. De gangs zijn gekend om hun extreme geweld en seksueel misbruik, onderling en naar onderen toe. Hun doel is rijkdom verwerven en aangezien dit doel de middelen heiligt is er weinig dat niet toegestaan is. Als je eenmaal in de gang zit is het haast onmogelijk om er levend weer uit te komen. Meedoen of vermoord worden is het motto. Als er getwijfeld wordt aan je loyaliteit moet je dit bewijzen door een opdracht uit te voeren. Die opdrachten hebben vaker wel dan niet een moord tot gevolg. Dit zijn de rolmodellen van veel jongens in Zuid Afrika. Jongens zonder hoop. ‘Ze zien alleen het glimmende glazuur, de kers op de taart. Dat de cake die eronder zit vol schimmel is willen ze niet weten. ‘